A jeśli ciernie. cz.3 - Virginia C. Andrews

Dalsze losy dwojga z rodzeństwa Dollangangerów, które spędziło dzieciństwo zamknięte na strychu przez okrutną matkę i babkę. Mijają lata. Cathy i jej brat Chris żyją w "związku małżeńskim". Wychowują dwóch synów Cathy: Jory'ego i Barta oraz adoptowaną córeczkę Cindy. Tymczasem do domu obok wprowadza się pewna starsza pani, która bardzo interesuje się chłopcami. Bart często ją odwiedza. Wkrótce dostaje od lokaja tajemniczej sąsiadki stary pamiętnik. Lektura zmienia chłopca nie do poznania…

Okładka:   miękka

Ilość stron:  432

Wydawnictwo:  Świat Książki

PREMIERA:   15 września 2012

Poczułam się wyróżniona, kiedy otrzymałam przedpremierowy egzemplarz trzeciej części opowieści o rodzinie Dollangangerów - "A jeśli ciernie ....". Czekałam z wielką niecierpliwością na wydanie tej książki.

Byłam ciekawa, jak potoczą się dalsze losy Cathy i Chrisa i czym Autorka nas zaskoczy.

...."mogę być tylko wdzięczna losowi za to, iż pozwolił, by z ciernistych łodyg kwiatów rosnących na poddaszu rozwinęło się choć kilka róż. Prawdziwych róż, takich, które kwitną w promieniach słońca" .... (str.444)

Cathy i Chris mieszkają z Jory'm i Bartem w małym domku. Żyją jak małżeństwo i tak są postrzegani wokół, ale nadal są bratem i siostrą, których łączy bardzo mocna, toksyczna więź. Chłopcy traktują Chrisa jak ojczyma i nie mają o niczym pojęcia. Chris jest lekarzem, a Cathy prowadzi szkołę baletową.

Wydaje się, że w końcu ich życie uległo normalizacji i znaleźli spokój, adoptują nawet małą dziewczynkę, Cindy.

Jednak los nie jest dla nich łaskaw, do posiadłości obok wprowadza się tajemnicza kobieta w welonie na twarzy, zawsze ubrana w czerń. Chłopcy są zaintrygowani, robią podchody do posiadłości i podpatrują.

Kobieta zaprasza Barta, obiecuje mu prezenty i każe nazywać się babcią. Miesza chłopcu w głowie, a jeszcze bardziej miesza mu jej lokaj, który daje Bartowi pamiętnik Malcolma Foxwortha. 

Chłopiec zawsze był inny, wyizolowany, jednak teraz zaczyna zmieniać się jeszcze bardziej... Wręcz budzi strach w bliskich. Chris odkrywa prawdę o sąsiadce, jednak nie mówi nic Cathy.

 

Cathy doznaje urazu podczas przedstawienia baletowego i przez jakiś czas zostaje przywiązana do wózka inwalidzkiego. Zaczyna pisać książkę o swoim dzieciństwie i życiu. Chłopcy ją podczytują ...i dowiadują się prawdy. Jest im trudno zrozumieć sytuację, nie wiedzą jak się zachować, każdy z nich reaguje inaczej.

W końcu i Cathy dowiaduje się, kim jest ich sąsiadka - wpada w szał....

I znowu spotkanie matki i córki kończy się pożarem, jak w drugiej części. 

Kto wyjdzie z niego cało, a kto zginie? Jak potoczą się dalsze losy Cathy, Chrisa i ich synów? Czy prawda ich połączy czy rozdzieli?

"A jeśli ciernie..." nie rozczarowuje, wręcz podsyca apetyt na dalszy ciąg opowieści. Historia jest niezwykle klimatyczna i ...melancholijna. Poznajemy ją na przemian z opowieści Jory'ego i Barta, którzy są jej narratorami. Dwa różne punkty widzenia na te same sytuacje, różne postrzeganie i analizowanie świata.

Opowieść czyta się z zapartym tchem i nadal ma się te same dylematy - potępiać rodzeństwo czy wspierać. Z drugiej strony widzimy jak przeszłość i atmosfera w domu wpływa na rozwój dziecka, jakim jest Bart. Jak bardzo zakłócona została jego wizja postrzegania dobra i zła, jaki jest inny od rówieśników.

Książka jest niesamowita, pozostawia czytelnika rozchwianego, pełnego melancholii i skrajnych emocji. 

To niezwykle studium psychologiczne rodziny, dziwnej rodziny, o zupełnie innych wartościach, jednak kochającej się i wspierającej. 

Autorka operując jasnym, plastycznym językiem tworzy barwną i klimatyczną opowieść, od której trudno się oderwać.

Opowieść o rodzeństwie Dollanganherów na długo pozostanie w umyśle i na zawsze pozostawi ślad w mojej pamięci. To książka, o której się nie zapomina!