Zwykłe niezwykłe życie - Dorota Sumińska

Saga rodzinna opowiadająca o tajemnicach, które wiążą ludzkie losy, o miłości, zdradach, silnych kobietach i mężczyznach z fantazją. Motorem powieściowych zdarzeń są uczucia i emocjonalna gwałtowność. Nie może zabraknąć również zwierząt, które często wypełniają uczuciową pustkę po stracie bliskich. Zwykłe niezwykłe życie to: "historia ludzi, którzy mimo bardzo wielu życiowych trudności nie stali się kanaliami. Umieli dochować tajemnicy i gdy nie mieli kogo kochać, to kochali gęś"

okładka:  miękka ze skrzydełkami

Ilość stron:   288

Wydawnictwo:   Wydawnictwo Literackie

Rok wydania:    2012

Dorota Sumińska jest weterynarzem i psychologiem zwierzęcym, a także pisarką i dziennikarką. Napisała wiele książek o zwierzętach - kocha je i rozumie, i tę miłość do zwierząt "czuć" w książce "Zwykłe niezwykłe życie".

Jest to saga rodzinna opowiadająca o meandrach ludzkich losów, pełna zwierząt i pełna uczuć.

Historia opowiada o losach wielopokoleniowej rodziny . Poznajemy Józefa i Wandę oraz ich córkę, Anielę. Dziewczyna do pięknych nie należy, jednak w obliczu choroby oświadcza się przystojnemu Wacławowi, który ku zdziwieniu ogółu, oświadczyny przyjmuje. Po ślubie dziewczyna cudem ozdrowiała i do tego uczyniła Wacława - ojcem. Piszę uczyniła, bo nie urodziła.....(doczytajcie resztę :)

A że nadszedł czas zawieruchy wojennej, mężczyzna swoje dziecię zobaczył już całkiem spore i zakochał się w małej Wandzi bez pamięci. Anieli pomagała i niańczyła Wandzię, Mania, która pomagała przy rodzinie i była traktowana jak jej członek. Wacław nie kochał Anieli, ale kochał swoją córkę - pozostawali w małżeństwie, a żona przymykała oczy na jego miłostki. 

Pierwsza w domu Struckich pojawiła gęś Kasia, którą w wojennych wojaży przywiózł Józef i która stała się członkiem rodziny. Były również sowy, psy, były i kolejne gęsi i nawet... mały niedźwiadek Miszka.

Zwierzęta przewijały się przez ten dom, zawsze były kochane i traktowane na równi z innymi członkami rodziny.

Umarł Józef, potem odeszła jego Wanda, a mała Wandzia dorosła i zaczęła studiować medycynę. Podkochiwała się w znajomym lekarzu, Tomaszu, aż poznała na studiach Jacka i wyszła za niego za mąż.

W małżeństwie było raz dobrze, a raz źle - nawet się rozeszli. Owocem ich rozłąki stał się mały Kibi, którym opiekowali się Aniela i Wacław. 

"Zwykle niezwykłe życie" to przepiękna, pełna miłości opowieść o rodzinie. Pokazująca jej dobre i złe strony, wzajemne przywiązanie, ale i zdrady, wybaczenie, chęć poprawy, wspólne doświadczenia i wspomnienia, które cementują związek. Po wielu latach odpowiedzi na pytania wszystkich - dlaczego Wacław ożenił się z Anielą, choć wcale do niego nie pasuje, choć jej nie kochał - on sam stwierdził, że  to dobrze, że się z nią ożenił, bo bez niej ani Wandzi, ani gęsi, ani misia ani czarnego wnuka by nie miał :)

Na swój sposób pokochał żonę, mimo, że zajęło mu to wiele lat. Jednak Aniela nigdy nie wyznała mu prawdy o Wandzi, o jej prawdziwej matce.... 

Miłość ma różne oblicza - i wiele z nich zobaczycie w książce Doroty Sumińskiej. Autorka oczarowała mnie lekkością języka i barwnością wykreowanych postaci. Chwilami opowieść o Struckich przypominała mi losy bohaterów "Cukierni Pod Amorem" - bardzo mi się spodobała.

Niby zwykła, lekka, o życiu, a jednak głęboka i mądra :) Polecam!