McDusia - Małgorzata Musierowicz

19. tom Jeżycjady.

Książka w sam raz pod choinkę! Długo wyczekiwana kolejna część „Jeżycjady” pozwala znów zajrzeć do przyjaznego domu Borejków, akurat w okresie świąt Bożego Narodzenia. Przybycie Magdusi, córki Kreski, powoduje piorunujące zmiany w spokojnym życiu rodziny, a z okazji ślubu Laury uruchamia działanie osławionego Fatum. Śmieszna, miła, ale i refleksyjna powieść Małgorzaty Musierowicz jak zwykle podnosi na duchu i krzepi, bawi do łez i uczy, skłania do zastanowienia nad sprawami wielkiej wagi.

Okładka:  miękka

Ilość stron:   296

Wydawnictwo:  Akapit - Press

Jeżycjada towarzyszy mi od zawsze, mam wszystkie tomy, a bohaterki rosły i dojrzewały razem ze mną. Zawsze na Święta sięgam po jeden zimowy tom i czytam go - tym razem kupiłam najnowszy, 19 tom, i czekałam z przeczytaniem go prawie 3 miesiące. Wczoraj skończyłam czytać :)

Akcja zaczyna się 21 grudnia - czyli akurat przed Świętami - wprowadziła mnie w doskonały nastrój i w klimat Świąt. Wraz z przesympatyczną rodziną Borejków przeżywałam Święta i przygotowania do zbliżającego się ślubu Laury zwanej przez rodzinę Tygrysem. Moja ulubiona bohaterka, Gabrysia, z zasady martwiła się o córkę i starała zapobiec ewentualnemu pechowi ślubnemu, który prześladuje tę rodzinę. I tym razem nie mogło pójść gładko - panna młoda została bez sukni ślubnej i prawie nie doszło do ślubu...

Wszystko, lekko z boku obserwował gość Borejków - Magda, córka Kreski i wnuczka profesora Dmuchawca, która przyjechała do nich na Święta. Magda zwana przez Idę, McDusią lub dosadniej McDonaldusią, ze względu na swoje zamiłowanie do fast foodów, wpadła w oko romantycznemu Ignacemu Grzegorzowi. Ona jednak spogląda na jego kuzyna, Józinka, który wiernie czekał na swą Trollę.... 

Oj, bogate jest życie uczuciowe w tej wielkiej rodzinie :)

Nad całą rodziną jak opiekuńczy aniołowie czuwają niezłomnie babcia i dziadek Borejko - w ich ciepłej kuchni każdy znajdzie kubek herbaty i dobre słowo.

"McDusia" to ciepła i wesoła opowieść świąteczna. Jestem nieobiektywna, bo uwielbiam tę serię i mnie się podobała, choć wiele nowego nie wniosła - większość wątków została już nadmieniona w poprzednich tomach i tutaj nastąpiła tylko kulminacja.

Niemniej - ja, jak co roku, miałam zapewnioną swoją dawkę relaksu i ciepła w gronie Borejków. Dała mi wieczorne ukojenie po wielkim sprzątaniu i gotowaniu - taka mała chwila dla siebie :)

Jeżycjada to Jeżycjada - dla mnie zawsze doskonała, a Wy musicie ją przeczytać i sami ocenić :)