Pod niemieckimi łóżkami - Joanna Polanska

Książka, która w Niemczech wywołała falę dyskusji. Autorka, trzydziestodwuletnia Polka, od dziesięciu lat sprząta, oczywiście "na czarno", tamtejsze domy. I ma wiele do powiedzenia, m.in. o stosunku swoich pracodawców do siebie oraz o słynnym niemieckim porządku i czystości... Ale to także wyjątkowa rzecz "z pierwszej ręki" o życiu młodej kobiety, egzystującej nielegalnie z dnia na dzień jak miliony imigrantów (i pół miliona sprzątających Polek!), bez perspektyw i jakiejkolwiek ochrony, od zdrowotnej począwszy... Śmieszne, straszne i pouczające.

Okładka:   miękka

Ilość stron:  208

Wydawnictwo:   Świat Książki

Rok wydania:   2012

Sięgnęłam po książkę Justyny Polanskiej z ciekawości - bardzo odbiega od książek, które zwykle wybieram. Jakiś czas temu oglądałam w TV program o różnych zawodach, gdzie stewardesy, sprzątaczki czy opiekunki do dzieci opowiadali anegdoty związane z ich pracą, czasem włos się jeżył na głowie.

Ta książka jest podobna stylistycznie, może mniej złośliwa niż program, jednak i Autorka serwuje nam dużą dawkę ironii i podejście z dystansem do wykonywanej pracy.

"Pod niemieckim łóżkami" to bardzo osobista opowieść Polski, która wyjechała do Niemiec po zarobek i szanse na lepsze życie. Początkowo pracowała jako au pair, ale nie trafiła jej się przyjemna rodzinka. W końcu znalazła pracę jako sprzątaczka i z ulgą ich opuściła.

I tak już zostało, od lat sprząta w różnych domach i wcale nieźle zarabia. Pozostała w Niemczech, gdzie mieszka z mężem. Sprząta również jej matka i siostra. Jeśli ktoś czuje zadowolenie z wykonywanej pracy i zarabia przy tym pieniądze - to plus. Gorzej, jeśli ktoś wstydzi się tego, co robi.

Justyna może nie jest dumna ze sprzątania, bo ma wyższe aspiracje, jednak nie wstydzi się swojej pracy. Irytuje ją tylko podejście niektórych ludzi, którzy sprzątaczkę traktują jak swoją własność. Wśród klientów, kobieta zyskała również grono ludzi, na których może liczyć.

Justyna Polanska pokazuje w swojej książce  różnice w mentalności i zachowaniu Niemców i Polaków . 

"Polka? nie mamy o czym rozmawiać!" - z takim zachowaniem Justyna często się spotykała, jak również z podejściem, że Polacy kradną. 

Książka jest zbiorem anegdotek i opowieści z życia Autorki. Jest napisana z humorem i ciętym dowcipem, ma lekką formę i świetnie się ją czyta, choć chwilami irytowała mnie swoim podejściem do Polski. Polska nie jest krajem bez przyszłości, również daje szanse rozwoju... może nie daje takiego zarobku... ale to nasza Ojczyzna.

Ale podsumowując, książka okazała się zabawną, relaksującą lekturą, nie wymagającą skupienia i myślenia. 

Na lato - jak znalazł !