Córka Carycy - Carolly Erickson

Jest rok 1988. Dziewięćdziesięciotrzyletnia Daria Gradow mieszka samotnie w Saskatchewan. Jednak ani jej sąsiedzi, ani nawet dzieci nie wiedza, że Daria nie jest tym, za kogo się podaje ta uboga, owdowiała rosyjska emigrantka. Naprawdę rozpoczęła życie jak wielka księżna Tatiana, Tania dla rodziców, cara Mikołaja II i carycy Aleksandry. W epoce przedrewolucyjnej pławiła się w niewyobrażalnym luksusie, mogąc wybierać między majestatycznymi salonami Pałacu zimowego a zaciszem podmoskiewskiej rezydencji, jako jedna z czterech córek carskiej pary. Narodziny najmłodszego dziecka, Aleksego, okazują się tyleż błogosławieństwem, co przekleństwem. Życie cierpiącego na hemofilię chłopczyka rzekomo leży w rękach niepiśmiennego mnicha Rasputina. Ta rewelacja okazuje się zapowiedzią jeszcze tragiczniejszych zdarzeń. Niebawem wybucha wojna. Rewolucja zmiata z tronu Romanowów, zsyłając ich do klaustrofobicznego więzienia na Syberii. Tam Tatiana znajduje pocieszenie w ramionach gorącego patrioty, którego ratuje od śmierci. Razem układają śmiały plan ratowania carskiej rodziny. 

Okładka: miękka

Ilość stron: 340

Wydawnictwo: Książnica Grupa Publicat

„Córka carycy” to opowieść o losach Tatiany Romanowej, córki cara Mikołaja II i carycy Aleksandry.

Autorka przenosi nas w czasie do początków XX wieku do Rosji pod panowaniem Romanowów. Poznajemy ich zwyczajne życie, towarzyszymy Tatianie przez etapy dzieciństwa i młodości po dojrzałość, obserwujemy jej pierwsze miłości i tragedię zesłania na Syberię. 

Rodzina carska pokazana jest w bardzo specyficzny sposób. Car Mikołaj ukazany został jako ojciec kochający swe dzieci i żonę, ale i oddający się rozrywkom oraz topiący swoje smutki w alkoholu. Caryca Aleksandra został pokazana jako słaba kobieta, chora psychiczne, pozostająca pod wielkim wpływem Rasputina, stale obserwowana przez teściową i doktora Freuda. Szereg innych członków rodziny również nie stroni od skandali, są rozwody i związki pozamałżeńskie. Generalnie tylko Tatiana pokazana jest jako normalna osoba. Śledzimy jej pierwsze miłości i doświadczenia seksualne, jej obserwację i kontakt z ludem i rewolucjonistami, pomoc w szpitalu, itd. Pokazana została przez pryzmat zwykłych, ludzkich zachowań, a nie cech wielkiej carewny. Na naszych oczach wielka Tatiana Romanowa zmienia się w zwykłą Darię Gradow, mieszkankę Stanów Zjednoczonych. Nikt nie zna jej przeszłości i pochodzenia…

Na zasadzie kontrastu ukazano również sytuację w Rosji – najpierw radujący się i chwalący swego batiuszkę lud, a potem rozruchy i rewolucyjną zawieruchę, która tak bardzo zmieniła kraj i odmieniła życie rodziny carskiej. Dynastia Romanowów dobiegła końca, car zmuszony był do abdykacji – został zamknięty pewien rozdział w historii Rosji. Fikcja literacka została zgrabnie połączona z wydarzeniami historycznymi, dzięki czemu opowieść wydaje się bardzo prawdziwa i wiarygodna. Zdziwiło mnie specyficzne ukazanie postaci Rasputina i jego powiązań z carska rodziną. Wydawało mi się zupełnie inne niż sobie wyobrażałam, czy czytałam w innych źródłach.

„Córka Carycy” to bardzo ciekawie napisana powieść, gdzie fikcja i rzeczywistość mieszają się tworząc intrygującą opowieść. Jeśli lubicie powieści historyczne – „Córka carycy” na pewno Wam się spodoba!