Córka Czarownic - Dorota Terakowska

Arcydzieło o dojrzewaniu, pierwsza udana próba doścignięcia mistrzów gatunku, takich jak Tolkien czy Le Guin —tak pisze krytyka o tej niezwykle poczytnej baśni fantasy o oryginalnej fabule i skomplikowanej dramaturgii. Tytułowa córka Czarownic to potomkini królewskiego rodu, przygotowywana od dzieciństwa po wiek dojrzały przez pięć Czarownic do trudnej sztuki uwolnienia kraju z rąk Najeźdźców i do rządzenia.

Będąc doskonałą lekturą dla czytelników w każdym wieku, jest równocześnie niezwykle ambitnym utworem w swoim gatunku. Wpisana w roku 1994 na Światową Listę im. H. Ch. Andersena, znalazła się wśród najlepszych książek świata dla dzieci i młodzieży.

Okladka:  miękka

Ilość stron:    360

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie

Bardzo cenię książki Doroty Terakowskiej. "Ono" i "Poczwarka" zawsze pozostaną w mojej pamięci. Kiedy brałam do rąk "Córkę Czarownic" byłam bardzo ciekawa, czym Autorka zadziwi mnie tym razem. Dorota Terakowska czaruje i dzieci, i dorosłych, gdyż uważam, że ta książka skierowana jest do bardzo szerokiego grona odbiorców. Niby bajkowa opowieść, ale niosąca wiele refleksji.

Było sobie Wielkie Księstwo rządzone przez dynastię Luilów, pełne dobrobytu i przepychu. Niestety, ten bogaty kraj napadła grupa Najeźdźców, którzy go podbili i zaczęli nim rządzić. Kraj podupadł, ludzi w nadziei na lepsze jutro trzymała "Pieśń Jedyna", przekazywana z ust do ust, zakazana, bo można było za nia stracić życie. Pieśń stanowiła swoistą przepowiednię, światełko w tunelu. Dawała ludziom siłę i wiarę.

Po Królestwie wędrowało Dziecko, ktorym opiekowała się Stara Kobieta, Czarownica Pierwsza. Stroniły od ludzi i ukrywały się przed Najeźdźcami. Dziecko zgłębiało wiedzę. Kiedy nadszedł wlaściwy moment zmieniło się w Dziewczynkę i odeszło pod opieką Czarownicy Drugiej. Tak trwała jej edukacja, zmieniały się Czarownice, a Dziewczynka zamieniła się w Panienkę, a później w ...... To już musicie doczytać sami. 

Nikt nie chciał podać jej imienia ani tożsamości, była bezimiennym tworem, ktory kształtowały Czarownice, jednak nadszedł Czas, kiedy dowiedziala się kim jest, jak się nazywa i jakie zadanie stoi przed nią.

Dorota Terakowska w swojej książce, w baśniowy sposób ukazuje nam trudy dojrzewania, odnajdywania siebie i swojego miejsca w życiu, pracy nad sobą. Dziewczynka jak plastelina jest kształtowana przez Opiekunki, a nieznajomość pochodzenia nie ułatwia jej drogi w życie. Stale znajduje się na uboczu, nie wie, czym są radości dzieciństwa, miłość czy zabawa. Kocha Las, zwierzęta, a ludzi po prostu nie zna. Jednak, kiedy przychodzi pora, Dziewczynka okazuje swoją własną wolę i zaczyna podążać wlasną ścieżką. 

Opowieść jest piękna, po raz kolejny Dorota Terakowska uwiodła mnie swoim piórem i oczarowała. Zaprezentowana historia jest mądra i głęboka, skłania do refleksji i pokazuje nam, jakie jest życie. Pokazuje jego jasne i ciemne strony. Cieszę się, że "Córka Czarownic" znalazła się w kanonie lektur szkolnych, na pewno będzie stanowiła dla młodzieży miłą odmianę.