Ciotka Zgryzotka - Małgorzata Musierowicz

Któż jest Ciotką Zgryzotką? Czy tylko Ida?

I co słychać w rodzinie Borejków? Czy nadal jest w tym samym składzie? A może nawet się powiększyła? Kolejny tom niezawodnej „Jeżycjady”- jak zawsze dowcipny, wzruszający i ciekawy – rozśmiesza, podnosi na duchu i skłania do myślenia. A przede wszystkim sprawia, że chce się radośnie żyć - pomimo wszelkich zgryzot!

Okładka: miękka

Ilość stron:  286

Wydawnictwo: Akapit Press

Z Jeżycjadą jestem związana od ponad dwudziestu lat. Ida i Gaba rosły razem ze mną. Nadal uwielbiam rodzinę Borejków i nadal towarzyszą mi w moim życiu. To fenomen, bo mam wszystkie tomy i uwielbiam do nich wracać. Zimową porą czytam te świąteczne, a jak mi źle to poprawiają mi humor. Choć bliższe mi są te początkowe tomy, które znam prawie na pamięć, to wypatruję również nowych. Czytam, wzruszam się, uśmiecham i przeżywam życie z Borejkami. To taka bardzo moja seria, zarówno jeśli chodzi o bohaterki, jak i miejsce na poznańskich Jeżycach - czuję się w tej serii jak u siebie w domu. I za to kocham Małgorzatę Musierowicz!

Najnowszy tom "Ciotka Zgryzotka" przybliża nam postać córki Patrycji i Floriana, Nory. Młodej dziewczyny, która mimowolnie często pakuje się w kłopoty. Przeżywa okres, kiedy wszystko ją denerwuje, nie znosi własnego imienia i przeżywa pierwsze fascynacje. Towarzyszymy rodzinie Borejków w narodzinach kolejnego dziecka w rodzinie i kolejnego ślubu ( czy da się ominąć ślubne fatum? ), w przeprowadzce na wieś, która łączy siostry i ich rodziców znowu w jedną całość. Znajdziecie tutaj powroty z daleka na rodzinne śmieci i fantastyczną rodzinną atmosferę, która łączy tę rodzinę.

Jest ciepło, wzruszająco i bardzo domowo. Czuję się jakbym wróciła do domu, włożyła kapcie i usiadła na kanapie wśród rodziny. Tak jest u Borejków, a dla mnie są jak rodzina...

Polecam!