Ostatnia książka Carlosa Ruiza Zafona.
Młody chłopak odkrywa, że chce zostać pisarzem, kiedy jego opowieści zaciekawiają bogatą dziewczynę, która skradła mu serce. Budowniczy ucieka z Konstantynopola z projektami sekretnej biblioteki. Dziwny dżentelmen zachęca Cervantesa do napisania książki, jaka jeszcze nigdy nie powstała. Gaudí, płynący na pokładzie transatlantyku zachwyca się parą i światłem ̶ materią, z której powinny być zrobione miasta. "Miasto z mgły", ostatnia książka Carlosa Ruiza Zafona, jest poszerzeniem literackiego świata Cmentarza Zapomnianych Książek. Ten zbiór jedenastu opowiadań pokazuje wszystkie cechy pisarstwa Zafona, ale subtelnie, jakby przez mgłę wszechobecną w jego literackich obrazach. Te opowieści mogłyby stać się elementami większej całości, a jednak pisarz puścił je wolno, dając im osobne życie. Może po to, by ukazały w pełni wyjątkowość jego prozy tym, którzy nie mieli jeszcze okazji zajrzeć do powieści mistrza?
Młody chłopak odkrywa, że chce zostać pisarzem, kiedy jego opowieści zaciekawiają bogatą dziewczynę, która skradła mu serce. Budowniczy ucieka z Konstantynopola z projektami sekretnej biblioteki. Dziwny dżentelmen zachęca Cervantesa do napisania książki, jaka jeszcze nigdy nie powstała. Gaudí, płynący na pokładzie transatlantyku zachwyca się parą i światłem ̶ materią, z której powinny być zrobione miasta. "Miasto z mgły", ostatnia książka Carlosa Ruiza Zafona, jest poszerzeniem literackiego świata Cmentarza Zapomnianych Książek. Ten zbiór jedenastu opowiadań pokazuje wszystkie cechy pisarstwa Zafona, ale subtelnie, jakby przez mgłę wszechobecną w jego literackich obrazach. Te opowieści mogłyby stać się elementami większej całości, a jednak pisarz puścił je wolno, dając im osobne życie. Może po to, by ukazały w pełni wyjątkowość jego prozy tym, którzy nie mieli jeszcze okazji zajrzeć do powieści mistrza?
Okładka: miękka
Ilość stron: 224
Wydawnictwo: MUZA SA
Miasto z mgły to ostatnia książka Carlosa Ruiza Zafona. Z jednej strony cieszy serce, a z drugiej wzbudza żal, że więcej nie będzie.... Jedno jest pewne - jest piękna, głęboka i wzruszająca. Ten zbiór opowiadań nawiązujący do jego powieści tworzy idealne zakończenie twórczości Zafona. Bardzo ważny jest tutaj udział i rola tłumaczy - Katarzyny Okrasko, Carlosa Marrodán Casas, którzy zdołali odtworzyć niesamowity klimat i nie zniszczyli pióra Zafona przekładając jego twórczość na język polski. Czytałam z ogromną przyjemnością, delektując się każda stroną, każdą opowieścią i pięknym klimatycznym wydaniem tej książki. Na pewno będę jeszcze nie raz po nią sięgać.
W Mieście z mgły znajdziecie bohaterów powieści Zafona i znowu poczujecie klimat Cmentarza Zapomnianych Książek. Cudownym zabiegiem pisarskim było umieszczenie w opowiadaniu Książę Parnasu, najdłuższym w całym tomie, Miguela de Cervantesa, co stanowiło swoisty ukłon autora w stosunku do swego mistrza, jak postrzegał Cervantesa. A dodanie do tego opowiadania postaci księgarza Sempere stanowi cukiereczek. Opowiadania są niezwykle klimatyczne i choć stosunkowo krótkie, to jednak oddają całkowicie pióro Zafona i idealnie dopełniają jego powieści. Opowiadanie Bezimienna wyciska łzy i przygnębia, jednak jest naprawdę pięknie napisane. Panienka z Barcelony pokazuje pokręcone relacje ojca i córki oraz ich tragiczny finał.
Każde z opowiadań jest niepowtarzalne, klimatyczne i całkowicie zafonowskie. Nie ma takiego drugiego pióra i bardzo mi żal, że więcej powieści już nie będzie. Jednak moja pólka jest pełna jego powieści i bardzo lubię do nich wracać - to samo będzie z Miastem z mgły.
Polecam gorąco - książki Zafona zapewniają niepowtarzalne doznania!
Czekałam jeszcze tego cyklu, a więc uzupełnienie zostawię na koniec.
OdpowiedzUsuńW odpowiednim dla siebie czasie po nią sięgnę, bo to pozycja obowiązkowa dla mnie.
OdpowiedzUsuńKsiążki jak narkotyk