Świat jest pełen kolorów. Czasem dominują ciemniejsze, by po chwili znowu zrobiło się jaśniej. Bohaterowie opowiadań mierzą się z różnymi problemami – śmiercią, strachem przed starością, konfliktem z rodzeństwem, chorobą, toksyczną relacją z matką, wypadkiem, po którym wszystko się zmienia, wypaleniem, nieszczęśliwą miłością. Wydaje im się, że już nigdy nie będzie dobrze, że utknęli w jakimś magicznym punkcie, z którego nie można pójść dalej. Czy uda im się ruszyć do przodu? Czy życie nabierze jaśniejszych barw? Osiem cenionych autorek napisało opowiadania dające nadzieję, udowadniając, że nigdy nie jest za późno, by zmienić swoje życie na lepsze
Okładka: miękka
Ilość stron: 352
Wydawnictwo: Zwierciadło
Kolory życia to antologia opowiadań napisanych przez czołówkę polskich pisarek. Mamy tutaj opowiadania Kasi Enerlich, Magdy Knedler, Liliany Fabisińskiej, Nataszy Sochy, Małgosi Wardy Agnieszki Krawczyk, Magdy Stachuli, czy Agnieszki Lingas-Łoniewskiej. To lista cenionych przeze mnie i pisarek i dlatego sięgnęłam po antologię, choć za opowiadaniami nie przepadam.
Kolory życia to opowiadania poświęcone uczuciom, pełne refleksji i melancholii. To nie są lekkie i łatwe czytadełka, ale słowa, które trafiają w serce i skłaniają do przemyśleń. Przyznaję, że niektóre są naprawdę mocne, jak otwierająca tomik Pokraka Nataszy Sochy rozpoczynająca się od słów "Nie kocham mojej mamy".... Mnie urzekło opowiadanie Kasi Enerlich, którą mam przyjemność znać osobiście i cenić. Jej opowieść o tytule A po burzy... to kwintesencja Kasi, pełna uczuć i pełna specyficznej magii, ziół i sposobu życia, które ceni. To opowieść o kobiecie, która po wypadku z udziałem pioruna zmienia się diametralnie, odnajduje przyjemność w drobnych rzeczach, kocha psy, przytula się do drzew i zajmuje ziołolecznictwem i jogą, choć wcześniej była lokalnym politykiem "z pazurem". Los pokazuje nam to, co dla nas dobre i od nas zależy, czy dokonamy mądrych wyborów.
Kolory życia to opowieści o życiu, o jego ciemniejszych stronach, które są częścią całości i które trzeba akceptować i wyciągać z nich wnioski. Bohaterowie tych opowiadań mierzą się z różnymi problemami codziennego życia - śmiercią, chorobą, toksycznymi relacjami w rodzinie, konfliktami. jednak przekonują się, że wszystko w życiu jest po coś, ma swój cel.
A po burzy zawsze wychodzi słońce, trzeba tylko na nie cierpliwie poczekać :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz